Γιατί να αφήσω το παιδί μου να παίζει μόνο του (ατομικό παιχνίδι) χωρίς ωστόσο να εγκαταλείπει το συλλογικό παιχνίδι

 Όλοι μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουμε διαμορφώσει ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα , έχουμε αποκτήσει μία ταυτότητα. Η απόκτηση αυτής της ταυτότητας δεν είναι κάτι απλό, δεν είναι κάτι που συμβαίνει μια φορά στη ζωή ενός ατόμου, αλλά είναι κάτι που απαιτεί χρόνο  , που χτίζεται συνεχώς και μεταλλάσσεται. Η απόκτηση της ταυτότητας των παιδιών σχετίζεται με τον κοινωνικό περίγυρό τους , δηλαδή με τα άτομα με τα οποία αλληλεπιδρούν.  Παράλληλα σπουδαίο ρόλο στην απόκτηση της ταυτότητας διαδραματίζει και το ατομικό και συλλογικό παιχνίδι.

Η σπουδαιότητα  του ατομικού παιχνιδιού είναι φανερή , αν αναλογιστεί κανείς ότι το παιδί παίζοντας μόνο του παριστάνει ένα οικείο πρόσωπο από το περιβάλλον του. Πόσες φορές άραγε δεν έχετε παρατηρήσει το παιδί σας να παίζει μόνο του το γιατρό ή τη δασκάλα , τον καουμπόη ή τη πριγκίπισσα; Το παιδί μέσω του ατομικού παιχνιδιού είναι σε θέση να  αντιλαμβάνεται το ρόλο ενός άλλου ατόμου , να αναγνωρίζει τα διακριτά στοιχεία αυτού του ρόλου και να τα μιμείται. Χρησιμοποιεί λοιπόν τις εκφράσεις που ανήκουν στο πρόσωπο που υποδύεται. Επομένως το ατομικό παιχνίδι είναι ένα είδος παράστασης που το παιδί είναι ο πρωταγωνιστής και μπαίνει στη θέση κάποιου άλλου προσώπου ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει και καλλιεργεί τα στοιχεία του δικού του χαρακτήρα.

Ανεξαιρέτως και το συλλογικό παιχνίδι είναι υψίστης σημασίας για την απόκτηση της ταυτότητας. Λέγοντας συλλογικό παιχνίδι εννοούμε τα οργανωμένα παιχνίδια που συμμετέχουν περισσότερα από ένα άτομα όπως το μπάσκετ , το ποδόσφαιρο και γενικά όλα εκείνα τα παιχνίδια στα οποία παρουσιάζεται μία διαφοροποίηση ρόλων. Η συμμετοχή των παιδιών στα συλλογικά παιχνίδια προϋποθέτει ότι το παιδί αντιλαμβάνονται τους ρόλους των συμπαικτών του κάθε στιγμή και χρησιμοποιεί αυτή την αντίληψη για να καθορίσει το δικό του ρόλο και τη δική του συμπεριφορά. Το παιδί αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα από τη συμμετοχή στο παιχνίδι και μέσα από το σύστημα των κανόνων. Έτσι το παιδί ενισχύει την ταυτότητα του με πειθαρχία και συνεργασία.

Εν κατακλείδι είναι γνωστό ότι το παιχνίδι είναι το μέσο μέσω του οποίου τα παιδιά γνωρίζουν τον κόσμο και είναι ο αρωγός για να ενταχθούν ομαλά στο κοινωνικό περιβάλλον. Συνεπώς και το ατομικό και το συλλογικό παιχνίδι είναι σημαντικά για τη διαμόρφωση της ταυτότητας ενός παιδιού και για την ανάπτυξη ενός υγιούς χαρακτήρα. Μην σας ανησυχεί, λοιπόν, αν το παιδί σας ορισμένες φορές προτιμά να παίζει μόνο του παριστάνοντας διάφορους ρόλους , καθώς τα οφέλη που αποκομίζει είναι εξίσου σημαντικά με αυτά του συλλογικού παιχνιδιού.